عمل پروتز سینه ، ایمپلنت سینه یا Augmentation Mammoplasty، به معنای بازسازی سینه از طریق افزایش حجم آن است که از جمله پرطرفدارترین عمل‌های جراحی زیبایی است که سال هاست ن زیادی در سر تا سر جهان به آن تن داده‌اند.
از عمل پروتز سینه جهت ایجاد سینه های بزرگ تر و حجیم تر یا جایگزینیِ حجمی از سینه که در حین شیردهی، حاملگی، کاهش وزن و سوء تغذیه یا عواملی مثل سرطان یا ضربه از بین رفته، استفاده می کنند.
بزرگ کردن سینه به وسیله ی جراحی، یک عمل زیبایی ایمن و با حداقل تهاجم است که در پروسه‌ای یک تا دو ساعته تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
با این همه به توصیه ی پزشکان متخصص، پیش از مهیاشدن برای انجام این عمل جراحی بهتر است فرد متقاضی در یک جلسه مشاوره به همراه پزشک جراحش شرکت کند و مواردی همچون روش های مختلف بزرگ کردن سینه و اندازه و نوع پروتز براساس شکل بدن فرد مشخص شود.
انتخاب عمل پروتز سینه معمولا با توجه به پهنای سینه، ارزیابی پوشش نسج نرم سینه و بافت سینه صورت می گیرد. برخی از افرادی که به دلیل بیماری یا موارد دیگر مجبور به عمل پروتز سینه هستند، ممکن است از این عمل حس خوبی نداشته باشند و تصور کنند که شکل طبیعی بدن شان را از دست می دهند. اما معمولا با گذشت زمان و بعد از انجام عمل احساس بهتری نسبت به این تغییرات پیدا می کنند.
در عمل پروتز سینه پزشک جراح برای وارد کردن پروتز برش‌ها را در سه محل متفاوت، یعنی زیربغل، هاله دور سینه (بافت اطراف نوک )، دور ناف یا چین زیر سینه ایجاد می کند.
سپس پروتز را پس از ایجاد برش از بالا یا پایین عضله‌ی دیواره‌ی قفسه سینه وارد بدن می کند. بدن پروتز را در جای واردشده نگه می دارد و از جا به جا شدن آن زیر پوست جلوگیری می کند. پزشک جراح، برش را پس از قرار دادن پروتز در جای مناسب می بندد و بخیه می زند.
پروتز سینه گرد» برای افرادی که دوست دارند سینه هایشان برجسته تر به نظر برسد، مناسب هستند. از سوی دیگر کسانی که می خواهند پروتز سینه بافت نرم و خوش فرمی داشته باشد معمولا این پروتزهای گرد را انتخاب می کنند.
پروتز سینه قطره‌اشکی» به درد آن دسته از افرادی می خورد که تمایل دارند پروتز سینه شان نمای طبیعی تری داشته باشد. علاوه بر این کسانی که بافت سینه‌ی آن ها خیلی کم است یا اصلا بافت ندارند، افرادی که سینه های تخت و بدون شکل دارند و نیز خانم هایی که پوشش بافت نرم سینه شان خیلی کم است، دچار عدم تقارن در سینه‌ها یا نقص ظاهری سینه هستند، برای ظاهر طبیعی تر بهتر است از پروتز سینه قطره اشکی استفاده کنند.
پروتزهای سینه از سه جنس تولید می شوند که تفاوت چندانی از نظر کیفی ندارند اما از نظر هزینه‌ی عمل، احساس راحتی با آن و جای شکاف با هم تفاوت دارند و بنابر شرایط بیمار پزشک یکی از آن ها را انتخاب می کند: پروتز سینه سیلیی که ژل مانند است، پروتز سینه آب نمکی»، و پروتز سینه ثابت یا Gummy Bear» که در واقع نسل پنجم پروتزهای سینه هستند.
پروتزهای سینه آب نمکی گرد هستند و با آب‌نمک استریل یا سالین پر شده‌اند. پروتز سینه آب نمکی دارای جداره ای سیلیی و غیرقابل نفوذ هستند، از پروتزهای سیلیی سفت تر هستند، در صورت پاره شدن تخت و صاف می شود و مایع درون آن ها طی فرایندی طبیعی جذب بدن می شود چون این مایع به طور طبیعی در بدن وجود دارد، پس مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.
نکته ی دیگر این که استفاده از پروتزهای سالین یا آب نمکی برای افراد زیر ۱۸ سال توصیه نمی شود.
پروتز سینه سیلیی از ترکیبات مختلف سیلی ساخته شده‌اند و شبیه ژل چسبنده هستند. با توجه به امنیت بیشتر این پروتزها، به نظر می رسد که انتخاب نخست خانم ها برای پروتز سینه، پروتزهای سیلیی هستند.
دلیل این امر شبیه تر بودن آن ها به بافت سینه است. علاوه بر این در صورت صدمه دیدن این پروتزها از بین نمی روند و ژل های درون پروتز به فضای اطراف یا لایه‌های دیگر پروتز وارد می شوند.
درصورتی که از پروتز سینه سیلیی استفاده کرده اید، معاینه‌ی منظم توسط پزشک امری ضروری است. حداقل سن برای استفاده از پروتزهای سینه سیلیی ۲۲ سال است.
آن دسته از افرادی که جراحی پروتز سیلیی داشته اند لازم است که سه سال بعد از عمل جراحی، MRI انجام دهند. بعد از آن هر دو سال یک بار لازم است برای بررسی پارگی بی صدای پروتزهای سیلیی MRI انجام شود.
درصورتی که پروتزهای سینه Gummy Bear پاره شوند، به هیچ عنوان دچار تغییرات ظاهری نخواهند شد و از این جهت به آن ها پروتزهای ثابت می گویند.
این پروتزها در بدن به جای گرد بودن، دارای شکل هستند و در قسمت پایین از برجستگی بیشتری برخوردارند. تراکم سیلی در این نوع از پروتزها بالاست و درنتیجه سفت تر هستند و به همین دلیل آسیب دیدگی در آن ها کمتر است. بزرگ ترین عیب پروتزهای ثابت این است که برای قرار دادن این پروتزها نسبت به انواع دیگر باید برش‌های بیشتری در پوست ایجاد شود.
اگر قصد انجام عمل جراحی و استفاده از پروتزهای سینه داخلی را ندارید، یک راه‌حل دیگر استفاده از پروتزهای سینه خارجی است که نیازی به عمل جراحی ندارند.
اگر چه در برخی موارد پروتز سینه خارجی سبب حساسیت پوستی، خارش، تعریق و احساس گرما می شود و احتمال افتادن و جدا شدن این پروتزهای سینه هم وجود دارد. با این همه استفاده از پروتز سینه خارجی سریع ترین روش برای بزرگ کردن و پُر کردن فضای خارجی سینه است.
از جمله دغدغه های افرادی که قصد انجام عمل جراحی پروتز سینه را دارند این است که رنگ پروتزهای سینه مصنوعی تا حد ممکن به رنگ طبیعی پوست شان نزدیک باشد.
اگر چه تولید کنندگان پروتز تمام تلاش خود را برای ساخت پروتزهای نزدیک به رنگ پوست انجام می دهند و حتی تهیه‌ی پروتز سفارشی به درخواست مشتری را هم در دستور کار خود قرار داده‌اند، با این همه معمولا اندکی تفاوت رنگ میان پوست طبیعی بدن و پوسته پروتزهای سینه وجود دارد.
https://dr-najafbeygi.com
درباره این سایت